ေတာၾကီးတန္း မွ ၾကိဳက္ႏွစ္သက္ေသာ စာပုိဒ္မ်ား
“ေစတီေတာ္ႀကီးက ေတာ္ေတာ့္ကို ယိုင္ဆင္းသြား ၿပီလားဗ်”
“ဆင္းပါေသာ္ေကာဗ်ာ၊ ေန႔လား ညလားပဲဗ်ဳိ႕၊ ရသ ေလာက္ သံမဏိ ႀကိဳးႀကီးေတြနဲ႔ ပတ္ခ်ီၿပီး ဆိုင္းထားရင္း ကေတာင္မွ တအိအိနဲ႔ ယိုင္ဆင္းေနတာဗ်၊ ေနာက္ဆံုး အေနနဲ႔ လာၿပီး ဆီမီး ပူေဇာ္ၾက၊ ၀တ္အဖြဲ႕ေတြက ပ႒ာန္း ရြတ္ၾကနဲ႔ ႐ုတ္႐ုတ္သဲသဲေပါ့ဗ်ာ၊ ဘုရားဖူးေတြ အတြက္ ေသာက္ေရ ထမ္းၿပီး ရာ၀င္အိုးႀကီးထဲ လာလာ ထည့္လွဴတဲ့ အဘိုးႀကီး ေကာင္းမႈေၾကာင့္ ဘုရား ဌာပနာ လာေဖာက္တဲ့ လူစုကိုမိတဲ့ သတင္းတစ္ပုဒ္ ကြၽန္ေတာ္ ဦးဦးဖ်ားဖ်ား ရလိုက္ေသး တယ္”စသျဖင့္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ စကားေကာင္းေနတုန္း၊ ႀကီးႀကီး ေဒၚစိမ္းယဥ္က လက္ဖက္သုပ္ခ်ဳိင့္ ကေလး လာ ခ်ေပးၿပီး နားစြန္နားဖ်ား ၾကားသြားရာမွ “အဲဒီလူစု အခု အခ်ဳပ္ ထဲမွာလား”ဟု ေမးလိုက္သည္။ သတင္းေထာက္ ဦးဘခ်ဳိက
“ခရမ္းဂါတ္က ဌာနအုပ္ ကိုယ္တိုင္ လာဖမ္းသြားတာေလ။ တရားခံေတြက ညလူေျခ တိတ္ခ်ိန္မွာ ဌာပနာ လာေဖာက္တာကို ေရလွဴတဲ့ ဘႀကီး ဦးထြန္းေသာင္းက လက္ပူး လက္ၾကပ္သြားေတြ႕တာကိုးဗ်၊ ဒါနဲ႔ ဂါတ္ကို ေျပးၿပီး အေၾကာင္း ၾကားလိုက္တာေပါ့၊ မိမယ့္ မိေတာ့လည္း တျခား လူစု မဟုတ္ဘူး၊ သူႀကီးကို ေငြဆိုင့္ သမီးနဲ႔ သမက္ေတြဗ်၊ ေကာင္မေလးေတြက ငယ္ၾကေသးတာကိုးဗ်ာ၊ ဥစၥာ ေျခာက္ၿပီး မၾကံေကာင္း မစည္ရာေတြ ေလွ်ာက္ၾကံစည္ၾကတာကိုး၊ သူတို႔ စိတ္ထဲမေတာ့ ဒီပစၥည္းေတြ ကမ္းၿပိဳလို႔ ေရထဲ ပါသြားမယ့္ အတူတူ ငါတို႔ ယူထား လိုက္တာမွ ေကာင္းေသးလို႔ မိုက္မိုက္မဲမဲ ေတြးၾကဟန္တူပါရဲ႕” ဟု တဖ်စ္ေတာက္ေတာက္ ေျပာေနသည္။
“----- တိုင္းမင္းႀကီးနဲ႔ သူ႔မိသားစုကိုသာ ျပန္ေျပာ လိုက္ၾကပါကြာ။ အဘဘုန္းရဲ႕ ေက်ာင္းပတ္၀န္းက်င္မွာေနတဲ့ ေက်းငွက္ တိရစၦာန္ေတြဟာ သူ႔သဘာ၀နဲ႔သူ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေအးေအးသက္သာ ေနထိုင္ ေနၾကတာပါလို႔။ လြတ္လြတ္ လပ္လပ္ ပ်ံေနတဲ့ ငွက္ကို မင္းတို႔ ပင္ပင္ပန္းပန္းဖမ္းၿပီး၊တကူးတက ေလွာင္အိမ္ေတြနဲ႔ ထည့္ယူသြားရတာကိုက မင္းတို႔အတြက္ ပိုမပင္ပန္းေပဘူးလား။ ငါးအရွင္ေတြကို ဖမ္းၿပီး တကူးတက ပင္ပင္ပန္းပန္း အုိးေတြ ေလွာင္ပိတ္ ထည့္ၿပီးကာမွ ေရကန္တို႔၊ ျမစ္တို႔၊ ေခ်ာင္းတို႔ထဲ သြားလႊတ္ ရတာလည္း မပင္ပန္းၾကေလဘူးလား။ ငွက္ေတြပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ငါးေတြပဲျဖစ္ျဖစ္၊ သူ႔သဘာ၀နဲ႔သူ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ သူ႔အေနအထား အတိုင္း ေနခြင့္ ေပးထားတာကိုက သဘာ၀ အတိုင္း အလိုလိုလႊတ္ၿပီးသားျဖစ္ေနတဲ့ သေဘာမို႔လို႔ ဒကာတို႔ ရဲ႕ တိုင္းမင္းႀကီးနဲ႔ သူ႔မိသားစုကို ေျပာျဖစ္ေအာင္ ေျပာလိုက္ ၾကစမ္းပါ။ အဘယ ဒါန ဇီ၀ိတ ဒါန ျဖစ္ၿပီးသားပါလို႔။------
-------------------------------------------------------------------------------------------------
၀န္ထမ္း ေလာက သဘာ၀ အဆင့္ဆင့္ ဒူးတုန္ေအာင္ ေၾကာက္ရေတာ့၊ အခုေရာက္ေနတဲ့ ခ႐ိုင္ ၀န္လည္း သူ႔အထက္က တုိင္းမင္းႀကီး လိုခ်င္တာ လုပ္ မေပးႏိုင္မွာ စုိးရိမ္ၿပီး အခုလို မနက္ အေစာႀကီးမွာေတာင္ ေခြၽးသီး ေခြၽးေပါက္ေတြက်ေနတာ သနားစရာပဲေနာ္”
--------------- ကိုယ္ပိုင္ အလုပ္ ဆိုတာ လမ္းတကာ လွည့္ၿပီး ပဲျပဳတ္ေတာင္းေလး ေခါင္းေပၚ ရြက္ၿပီး ေရာင္းေနတဲ့ ပဲျပဳတ္သည္ေတာင္မွ ေဟာ့ဒီ ေတာထဲက ငွက္ကေလးေတြ ပ်ံေနသလိုပဲ လြတ္လပ္တယ္ေလ---------------
“ေစတီေတာ္ႀကီးက ေတာ္ေတာ့္ကို ယိုင္ဆင္းသြား ၿပီလားဗ်”
“ဆင္းပါေသာ္ေကာဗ်ာ၊ ေန႔လား ညလားပဲဗ်ဳိ႕၊ ရသ ေလာက္ သံမဏိ ႀကိဳးႀကီးေတြနဲ႔ ပတ္ခ်ီၿပီး ဆိုင္းထားရင္း ကေတာင္မွ တအိအိနဲ႔ ယိုင္ဆင္းေနတာဗ်၊ ေနာက္ဆံုး အေနနဲ႔ လာၿပီး ဆီမီး ပူေဇာ္ၾက၊ ၀တ္အဖြဲ႕ေတြက ပ႒ာန္း ရြတ္ၾကနဲ႔ ႐ုတ္႐ုတ္သဲသဲေပါ့ဗ်ာ၊ ဘုရားဖူးေတြ အတြက္ ေသာက္ေရ ထမ္းၿပီး ရာ၀င္အိုးႀကီးထဲ လာလာ ထည့္လွဴတဲ့ အဘိုးႀကီး ေကာင္းမႈေၾကာင့္ ဘုရား ဌာပနာ လာေဖာက္တဲ့ လူစုကိုမိတဲ့ သတင္းတစ္ပုဒ္ ကြၽန္ေတာ္ ဦးဦးဖ်ားဖ်ား ရလိုက္ေသး တယ္”စသျဖင့္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ စကားေကာင္းေနတုန္း၊ ႀကီးႀကီး ေဒၚစိမ္းယဥ္က လက္ဖက္သုပ္ခ်ဳိင့္ ကေလး လာ ခ်ေပးၿပီး နားစြန္နားဖ်ား ၾကားသြားရာမွ “အဲဒီလူစု အခု အခ်ဳပ္ ထဲမွာလား”ဟု ေမးလိုက္သည္။ သတင္းေထာက္ ဦးဘခ်ဳိက
“ခရမ္းဂါတ္က ဌာနအုပ္ ကိုယ္တိုင္ လာဖမ္းသြားတာေလ။ တရားခံေတြက ညလူေျခ တိတ္ခ်ိန္မွာ ဌာပနာ လာေဖာက္တာကို ေရလွဴတဲ့ ဘႀကီး ဦးထြန္းေသာင္းက လက္ပူး လက္ၾကပ္သြားေတြ႕တာကိုးဗ်၊ ဒါနဲ႔ ဂါတ္ကို ေျပးၿပီး အေၾကာင္း ၾကားလိုက္တာေပါ့၊ မိမယ့္ မိေတာ့လည္း တျခား လူစု မဟုတ္ဘူး၊ သူႀကီးကို ေငြဆိုင့္ သမီးနဲ႔ သမက္ေတြဗ်၊ ေကာင္မေလးေတြက ငယ္ၾကေသးတာကိုးဗ်ာ၊ ဥစၥာ ေျခာက္ၿပီး မၾကံေကာင္း မစည္ရာေတြ ေလွ်ာက္ၾကံစည္ၾကတာကိုး၊ သူတို႔ စိတ္ထဲမေတာ့ ဒီပစၥည္းေတြ ကမ္းၿပိဳလို႔ ေရထဲ ပါသြားမယ့္ အတူတူ ငါတို႔ ယူထား လိုက္တာမွ ေကာင္းေသးလို႔ မိုက္မိုက္မဲမဲ ေတြးၾကဟန္တူပါရဲ႕” ဟု တဖ်စ္ေတာက္ေတာက္ ေျပာေနသည္။
“----- တိုင္းမင္းႀကီးနဲ႔ သူ႔မိသားစုကိုသာ ျပန္ေျပာ လိုက္ၾကပါကြာ။ အဘဘုန္းရဲ႕ ေက်ာင္းပတ္၀န္းက်င္မွာေနတဲ့ ေက်းငွက္ တိရစၦာန္ေတြဟာ သူ႔သဘာ၀နဲ႔သူ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေအးေအးသက္သာ ေနထိုင္ ေနၾကတာပါလို႔။ လြတ္လြတ္ လပ္လပ္ ပ်ံေနတဲ့ ငွက္ကို မင္းတို႔ ပင္ပင္ပန္းပန္းဖမ္းၿပီး၊တကူးတက ေလွာင္အိမ္ေတြနဲ႔ ထည့္ယူသြားရတာကိုက မင္းတို႔အတြက္ ပိုမပင္ပန္းေပဘူးလား။ ငါးအရွင္ေတြကို ဖမ္းၿပီး တကူးတက ပင္ပင္ပန္းပန္း အုိးေတြ ေလွာင္ပိတ္ ထည့္ၿပီးကာမွ ေရကန္တို႔၊ ျမစ္တို႔၊ ေခ်ာင္းတို႔ထဲ သြားလႊတ္ ရတာလည္း မပင္ပန္းၾကေလဘူးလား။ ငွက္ေတြပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ငါးေတြပဲျဖစ္ျဖစ္၊ သူ႔သဘာ၀နဲ႔သူ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ သူ႔အေနအထား အတိုင္း ေနခြင့္ ေပးထားတာကိုက သဘာ၀ အတိုင္း အလိုလိုလႊတ္ၿပီးသားျဖစ္ေနတဲ့ သေဘာမို႔လို႔ ဒကာတို႔ ရဲ႕ တိုင္းမင္းႀကီးနဲ႔ သူ႔မိသားစုကို ေျပာျဖစ္ေအာင္ ေျပာလိုက္ ၾကစမ္းပါ။ အဘယ ဒါန ဇီ၀ိတ ဒါန ျဖစ္ၿပီးသားပါလို႔။------
-------------------------------------------------------------------------------------------------
၀န္ထမ္း ေလာက သဘာ၀ အဆင့္ဆင့္ ဒူးတုန္ေအာင္ ေၾကာက္ရေတာ့၊ အခုေရာက္ေနတဲ့ ခ႐ိုင္ ၀န္လည္း သူ႔အထက္က တုိင္းမင္းႀကီး လိုခ်င္တာ လုပ္ မေပးႏိုင္မွာ စုိးရိမ္ၿပီး အခုလို မနက္ အေစာႀကီးမွာေတာင္ ေခြၽးသီး ေခြၽးေပါက္ေတြက်ေနတာ သနားစရာပဲေနာ္”
--------------- ကိုယ္ပိုင္ အလုပ္ ဆိုတာ လမ္းတကာ လွည့္ၿပီး ပဲျပဳတ္ေတာင္းေလး ေခါင္းေပၚ ရြက္ၿပီး ေရာင္းေနတဲ့ ပဲျပဳတ္သည္ေတာင္မွ ေဟာ့ဒီ ေတာထဲက ငွက္ကေလးေတြ ပ်ံေနသလိုပဲ လြတ္လပ္တယ္ေလ---------------
“အမ်ားအႀကိဳက္ ဆယ္ခါလိုက္___ မလိုက္တစ္ခါ ရွိခဲ့ပါမူ ၾကည္ျဖဴခြင့္လႊတ္ၾကပါေစ___”တဲ့။
No comments:
Post a Comment