ေပ်ာက္ဆံုးသြားတဲ့ ေလယာဥ္..လူေတြက လုိက္ရွာ..အေလာင္း ၅၀ ေလာက္ျပန္ေတြ႕... ၂၂၀ ေက်ာ္တဲ့ အေလာင္းေတြကို ကုန္ေအာင္ ရွာႏိုင္ဖို႕ မလြယ္ဘူးဆိုတဲ့ အသံေတြ ထြက္လာ.. ဘယ္သူေတြက ၾကိဳသိႏိုင္ခဲ့ မွာလဲ။ အသက္ရွင္လ်က္ က်န္ဖို႕ဆိုတာက ပံုျပင္တခုလိုပဲ...ဒါေပမဲ့ မျဖစ္ႏိုင္တာေတြ ျဖစ္လာတတ္တဲ့ ေလာက မွာ တစ္ေယာက္ေလာက္မ်ား အသက္ရွင္ က်န္ခဲ့မလားလို႕ စိတ္ကူးယဥ္ ေမွ်ာ္လင့္မိတယ္။ တခ်ိဳ႕က ေယာက်္ား တခ်ိဳ႕က မိန္းမ..တခ်ိဳ႕က သားသမီးေတြ....မိသားစုလိုက္ ဘ၀ဆံုးသြားသူေတြလဲပါ.. မိသားစုလိုက္ ဘ၀ဆံုးရ တာ တမ်ိဳးေတာ့ ေကာင္းတာပဲလို႕ ေၾကေၾကကြဲကြဲ ေရရြတ္မိတဲ့အခါလဲ ရွိ...အသက္ အရြယ္ေၾကာင့္လား။ ခံစားခ်က္ေတြ ပိုျပင္းထန္လာမိတယ္။...ဒါေပမဲ့ ျမန္မာ့ အေရးကိုေတာ့ စိတ္မလႈပ္ရွားမိေတာ့တာ အမွန္။ အမ်ိဳး မ်ိဳး ေအာ္ေနသံေတြၾကားမွာ လက္ေတြ႕က ပါမလာ။ ကိုယ္တိုင္လဲ ဘာမွ မဟုတ္။ ေနာင္တ တရားေတြနဲ႕ ရင္ဆိုင္ရတာ မ်ားလာေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ခါးသီးလာမိ...
No comments:
Post a Comment