ခြင့္လႊတ္တယ္.

ခြင့္လႊတ္တယ္ဆိုတဲ့ စကားေလး သံုးလံုးဟာ တိုေတာင္းေပမဲ့ က်င့္သံုးဖို႕ ခက္ခဲတဲ့ အရာတခုပါပဲ။ 

ကိုယ္ေလးစား အားက်တဲ့ သူတို႕ရဲ႕ စိတ္ကို အတုယူလို႕ ခြင့္လႊတ္ ႏိုင္ဖို႕ ၾကိဳးစားရအုန္းမယ္။ 

လူတေယာက္ကို အျပစ္ျမင္ျပီးသြားတဲ့အခါ ဒီလူ ဘာလုပ္လုပ္ အေကာင္းမျမင္တတ္ေတာ့တဲ့ စိတ္ကို ျပဳျပင္ ရအုန္းမယ္။

အမွားနဲ႕ အမွန္၊ အေကာင္းနဲ႕ အဆိုး ဒြန္တြဲေနတဲ့ ေလာကၾကီးထဲမွာ အရာရာ အျပစ္ျမင္တဲ့ စိတ္ထက္ အေကာင္းျမင္တဲ့ စိတ္ကို ရရွိဖို႕ ၾကိဳးစားျပဳျပင္ ေနထိုင္သင့္တယ္။ 

ဒီမိုကေရစီဆိုတာ လြတ္လပ္ျခင္းနဲ႕ လံုျခံဳျခင္းဆိုတဲ့ အရာႏွစ္ခုကို မွ်မွ်တတ ရရွိႏိုင္တဲ့စနစ္တခု ျဖစ္တယ္။ 

ဘ၀မွာ တာ၀န္နဲ႕ အသက္ရွင္ေနထိုင္ျခင္းဟာ အေရးအၾကီးဆံုးလို႕ ေတြးၾကည့္လိုက္မယ္ဆိုရင္ အရာရာကို ရင္ဆိုင္ႏိုင္တဲ့ သတၱိခြန္အားေတြ ရရွိလာလိမ့္မယ္။ ဒါဟာ မိမိဘ၀ကို ခ်ဳပ္ေႏွာင္လို္က္တာ မဟုတ္ဘူး။ အျမင္မ်ားစြာ လမ္းေၾကာင္းမ်ားစြာကို ဖြင့္ေပးလိုက္တာ ျဖစ္တယ္။ (ေအာင္ဆန္းစုၾကည္)

မိမိကုိယ္ကို မခ်ည္ေႏွာင္မိပါေစနဲ႕။ ဘာသာေရးဟာ မိမိကို ခ်ည္ေႏွာင္ေစမဲ့ ၾကိဳးတေခ်ာင္း မျဖစ္ပါေစနဲ႕။  (ဇာဂနာ) 

သူမ်ားကို အျပစ္တင္ေနတဲ့ စိတ္ကို ေလ်ာ့ခ်ျပီး တိုင္းျပည္အတြက္ ဘာလုပ္ႏိုင္မလဲ။ မိမိကုိယ္တိုင္ေရာ ဘာေတြကို လုပ္ျပီးျပီလဲ။ မိမိဘ၀ကို အခ်ိန္နဲ႕ အမွ် တိုးတက္ေစဖို႕ ၾကိဳးစား ေနထိုင္ႏိုင္ရမယ္။ 

ေထာင္ထဲမွာ ၊ ေနအိမ္အက်ဥ္းစံဘ၀မွာ အခ်ိန္မ်ားစြာ ျဖဳန္းတီးခဲ့ရတဲ့ လူတေယာက္ကေတာင္ သူ႕ရဲ႕ ဘာသာ စကားကို တိုးတက္ေအာင္၊ ဖြံ႕ျဖိဳးေအာင္ ၾကိဳးစားႏိုင္ေသးရင္ ျပင္ပမွာ လြတ္လပ္စြာ ေနရတဲ့ ကိုယ့္ရဲ႕ ဘာသာစကားဟာ အခုထက္ အဆမ်ားစြာ တိုးတက္ေနသင့္တယ္။ 

(20-01-2012 ဇာဂနာ စာေပေဟာေျပာပြဲ အျပန္ ေတြးမိသမွ်)