ဘယ္ေလာက္ေခါက္ေခါက္ မဖြင့္တဲ့ တံခါး
ဘယ္ေလာက္ေလွ်ာက္ေလွ်ာက္ မေရာက္တဲ့ တံတား
အဆံုးမရွိတဲ့ ၾကိဳးစားမႈမ်ားနဲ႕ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြက သြား
အကန္႕အသတ္နဲ႕ ေပးတတ္တဲ့ လက္
အနိမ့္အျမင့္နဲ႕ ရိုက္ခတ္တဲ့ ဂယက္
ေလာကရဲ႕ လွည့္ကြက္မ်ားထဲ ေရွ႕ကို ဆက္ႏိုင္ရင္ ဆက္
မသြားဘဲနဲ႕ ေရာက္ခဲ့တဲ့ ခရီး
မေမႊးဘဲနဲ႕ ေတာက္ခဲ့တဲ့ မီး
အခ်စ္မဲ့တဲ့ ျဖစ္တည္မႈတရား မရွိႏိုင္ဘူး.....
မတင္းဘဲနဲ႕ ျပတ္တတ္တဲ့ ၾကိဳး
မခ်ိန္းဘဲနဲ႕ သည္းတတ္တဲ့ မိုး
ႏွလံုးသားတစ္ခု မဖိ္တ္စဥ္ဖို႕ ေမတၱာမ်ား ေပးပါအုန္း
အေသးအမႊားလည္း မေပးတတ္ေတာ့ဘူး
အမ်ားၾကီးလည္း မေတာင္းတတ္ေတာ့ဘူး
ရိုးသားတဲ့စကားလံုးမ်ား အျမဲတမ္း နားေထာင္သူရွား
အသည္းႏွလံုးလည္း မကြဲတတ္ေတာ့ဘူး
သူရဲေကာင္းလည္း မျဖစ္သင့္ေတာ့ဘူး
ႏွလံုးသားတစ္ခု မဖိ္တ္စဥ္ဖို႕ ေမတၱာမ်ား ေပးပါအုန္း
No comments:
Post a Comment