Tuesday, November 18, 2008

ပထမဆု....

ဘ၀မွာ ပထမဆု ရႏိုင္ဖို႕ ဘာေတြ ေပးဆပ္ခဲ့ရျပီလဲ။ ဘာေတြ ေပးဆပ္ရအုန္းမွာလဲ။
အေမ့ကို ဆံုးရွံဴးခဲ့ရတာ ၂ ႏွစ္ျပည့္ေတာ့မယ္...
တစ္ဦးတည္းက်န္တဲ့ အေဖကေရာ ကိုယ့္ကို ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ ေစာင့္ႏို္င္အုန္းမွာလဲ။...
ပထမဆု မရတဲ့အခါ တုန္လႈပ္ခဲ့ဖူးတယ္၊ နာက်င္ခဲ့ဖူးတယ္။
ကိုယ့္အတြက္ မိဘ ဂုဏ္ယူႏိုင္ဖို႕ ကိုယ့္ကုိုယ္ကို ခ်ထားတဲ့ စည္းမ်ဥ္းေတြၾကားမွာ ေဘာင္ခတ္ေနခဲ့ဖူးတယ္....
အဆံုးသတ္ မရွိတဲ့ ကိုယ့္ရဲ႕ ပညာေလာဘေတြၾကားမွာ အေမက မ်က္ရည္ေတြနဲ႕ ဂုဏ္ယူေနရတာကို သိသိရဲ႕နဲ႕ လ်စ္လ်ဴရွဴ႕ခဲ့ဖူးတယ္...
အေဖ က်န္းမာေရး မေကာင္းလို႕ ကိုယ့္ကို ျပန္လာေစခ်င္တဲ့အေမက ကိုယ့္ကို ႏႈတ္မဆက္ပဲ တိတ္တိတ္ေလး ဘ၀ထဲက ထြက္သြားခဲ့တယ္....
ကိုယ့္ရဲ႕ မျပီးဆံုးေသးတဲ့ ပညာသင္ခရီးမွာ အေမ့ကို ေသမင္းက ဆြဲေခၚသြားတယ္...အေဖ့ကို ဇရာက ႏွိပ္စက္ေနခဲ့တယ္....
ပထမဆုအတြက္ ကိုယ္ဆက္ၾကိဳးစားရအုန္းမွာလား...ဘယ္သူ႕အတြက္လဲ။ ဘာအတြက္လဲ....

No comments:

Post a Comment

There is always a choice in the way we do our work, even if there is no choice in the work itself. Enthusiasm Makes A Difference!

~~~~Starting Long Journey on 10 Nov 2008~~~~