ဒီေန႕ ဇူလိုင္လ ၁၉ ရက္ဟာဆိုရင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဆံုးတာ ၆၄ ႏွစ္ျပည့္တဲ့ေန႕။
ျမန္မာျပည္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္နဲ႕ ပတ္သတ္လုိ႕ ၀မ္းနည္းျခင္း ၊ ေအာက္ေမ့ျခင္း အထိမ္းအမွတ္ေတြ ႏိုင္ငံနဲ႕ အ၀ွန္း လုပ္ခဲ့ၾကတယ္ဆိုတာ အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ အိမ္မက္တခုလို ခပ္၀ါး၀ါး သာ ရွိပါေတာ့တယ္။ ကိုယ့္ဘ၀မွာ တၾကိမ္တည္းသာ ၾကံဳခဲ့ဖူးတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို ေအာက္ေမ့ျခင္း အမွတ္တရ အခမ္းအနားကေတာ့ ကိုယ္ ပထမတန္းႏွစ္ေပါ့။ အဲဒီမွာ ကိုယ္နဲ႕ အတူ သူငယ္ခ်င္းအဖြဲ႕က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ အေၾကာင္းကို ညႊန္းဆိုတဲ့ ကဗ်ာေလးတပုဒ္ကို သရုပ္ေဖာ္ ကခဲ့ရတယ္။ မွတ္ဥာဏ္ သိပ္မေကာင္းတဲ့ ကိုယ္ဟာ အဲဒီကဗ်ာေလးကို အခုအခ်ိန္ထိ မွတ္မိေနဆဲပဲ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ဇာနည္ေက်ာ္
ငယ္ငယ္တုန္းက ထိန္လင္းေခၚ
ပညာေတာ္လို႕ တကၠသိုလ္သြား
လူရည္ခၽြန္သည့္ ေက်ာင္းေတာ္သား
စစ္ပညာမ်ား စံုလင္စြာ
ဗိုလ္ေတဇဘြဲ႕ ခံလို႕လာ
မေမ့ႏိုင္ပါ တို႕ဗိုလ္ခ်ဳပ္
တကယ္ အလုပ္လုပ္။
ဒီကဗ်ာေလးကို ဘယ္သူ ေရးခဲ့တယ္ဆိုတာေတာ့ ကိုယ္ မသိခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဒီကဗ်ာေလးမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို ခ်စ္တဲ့ အခ်စ္ေတြ၊ အထင္ၾကီး ေလးစားျခင္းေတြ ေပ်ာ္၀င္ေနပါတယ္။ အဲဒီကဗ်ာကို ရြတ္ဆိုခဲ့တဲ့ ကိုယ္တို႕ ကေလးေတြမွာလဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို ခ်စ္ခဲ့၊ ျမတ္ႏိုးခဲ့ ေလးစားခဲ့ၾကတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ အေၾကာင္းကို ပံုေဖာ္ ထားတဲ့ ဒီကဗ်ာေလးကို ရြတ္ဆိုရင္း ျမန္မာျပည္ဆိုတာကို ခ်စ္ခင္ ျမတ္ႏိုးခဲ့ရတယ္။ ညဘက္ေတြ မိသားစု စကား၀ုိင္းဖြဲ႕တဲ့အခါ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဆိုတာ ဘယ္လိုလူလဲလို႕ မိဘေတြကို ေမးခဲ့ရတယ္။ ကိုယ့္ မိဘေတြကလဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အေၾကာင္းကို ခ်စ္ခင္ ျမတ္ႏိုးမႈ အျပည့္နဲ႕ ေျပာျပခဲ့ၾကတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဆိုတဲ့ လူတေယာက္က ကိုယ့္ဘ၀အတြက္ ေနမ၀င္ ဟီးရိုး တေယာက္ ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။
၁၉၈၈ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို ေအာက္ေမ့ျခင္း အခမ္းအနားဆိုတာေတြ မရွိေတာ့ဘူး။ ေက်ာင္းမွာလဲ ဆရာမေတြက ကိုယ္တို႕ကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္အေၾကာင္းေတြ အရင္ကလို မေျပာျပေတာ့ဘူး။ သင္ရိုးထဲမွာ ပါတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အေၾက ာင္းကို သင္ရိုးကုန္ သင္ေပမဲ့ ဟိုတုန္းကလို ပံုျပင္ေတြ၊ ဘာေတြနဲ႕ စိတ္ဓါတ္တက္ၾကြေအာင္ မသင္ေတာ့ဘူး။ ဒါေပမဲ့ မိဘေတြရဲ႕ ေက်းဇူးနဲ႕ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ကေတာ့ ကိုယ့္ရင္မွာ ရွင္သန္ေနခဲ့ပါတယ္။
နဲနဲ အရြယ္ေရာက္လာလို႕ ႏိုင္ငံရပ္ျခား ေရာက္လာတဲ့အခါမွာေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အေၾကာင္းကို ပံုေဖာ္မႈေတြကို ပိုျပီးရွာေဖြ ဖတ္ရႈတတ္လာခဲ့ရတယ္။စာေတြ ဖတ္လာတာနဲ႕အတူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို ပိုလို႕ တိုးျပီး ေလးစားခဲ့ရတယ္။ အမွားနဲ႕ အမွန္ဆိုတာ ၂ ဘက္ ရွိတတ္ပါလားလို႕ နားလည္ သိတတ္လာတဲ့ အခ်ိန္မွာလဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို ခ်စ္တဲ့ အခ်စ္၊ ၾကည္ညိဳေလးစားမႈေတြက တလက္မေတာင္ ေလ်ာ့က် မသြားခဲ့ပါဘူး။ ဦးေန၀င္းလက္ထက္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို ႏိုင္ငံေရးအရ အမႊန္းတင္ခဲ့တာ၊ ေနာက္ ၁၉၈၈ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ သမီးကို ေၾကာက္ရြံ႕မႈေၾကာင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို ေမွးမွိန္ေအာင္ လုပ္ခဲ့ၾကတာ ေတြကို တျဖည္းျဖည္း သိနားလည္လာေပမဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အေပၚထားတဲ့ ျမတ္ႏိုင္းမႈေတြက တိုးလို႕ သာလာခဲ့ပါတယ္။
ကုိယ့္ရဲ႕ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အေပၚထားတဲ့ ဒီျမတ္ႏိုးမႈေတြဟာ သူ႕ရဲ႕ မ်ိဳးဆက္ေတြ အထိ ဆက္လက္မရွင္သန္ႏိုင္ တာတာ့ ၀မ္းနည္း စိတ္မေကာင္းမိသလို ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလဲ မေက်မနပ္ျဖစ္မိတယ္။ facebook ေတြမွာ၊ ဘေလာ့ဂ္ေတြမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ သမီးနဲ႕ေျမးပံုေတြကို ေတြ႕တိုင္း မေက်နပ္တာမ်ိဳး မဟုတ္ေပမဲ့ ၀မ္းနည္း မိသလို ခံစားရတယ္။ဘယ္လုိပဲ ျမန္မာလို ၀တ္ဆင္ထားပါေစ..သူဟာ ႏုိင္ငံျခားသားတေယာက္ ဆိုတာ ေပၚလြင္ေနေတာ့ ရင္ထဲမွာ မေကာင္းဘူး။ဒါေပမဲ့ ဒါေတြဟာ ကိုယ္ဖန္တီး ေျပာင္းလဲလို႕ရတဲ့ အရာ ေတြမွ မဟုတ္ပဲေလ။
အရွိကို အရွိလို လက္ခံလိုက္တာဟာ ကိုယ့္အတြက္ အေကာင္းဆံုး ျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္။
နဲနဲ အရြယ္ေရာက္လာလို႕ ႏိုင္ငံရပ္ျခား ေရာက္လာတဲ့အခါမွာေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အေၾကာင္းကို ပံုေဖာ္မႈေတြကို ပိုျပီးရွာေဖြ ဖတ္ရႈတတ္လာခဲ့ရတယ္။စာေတြ ဖတ္လာတာနဲ႕အတူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို ပိုလို႕ တိုးျပီး ေလးစားခဲ့ရတယ္။ အမွားနဲ႕ အမွန္ဆိုတာ ၂ ဘက္ ရွိတတ္ပါလားလို႕ နားလည္ သိတတ္လာတဲ့ အခ်ိန္မွာလဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို ခ်စ္တဲ့ အခ်စ္၊ ၾကည္ညိဳေလးစားမႈေတြက တလက္မေတာင္ ေလ်ာ့က် မသြားခဲ့ပါဘူး။ ဦးေန၀င္းလက္ထက္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို ႏိုင္ငံေရးအရ အမႊန္းတင္ခဲ့တာ၊ ေနာက္ ၁၉၈၈ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ သမီးကို ေၾကာက္ရြံ႕မႈေၾကာင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို ေမွးမွိန္ေအာင္ လုပ္ခဲ့ၾကတာ ေတြကို တျဖည္းျဖည္း သိနားလည္လာေပမဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အေပၚထားတဲ့ ျမတ္ႏိုင္းမႈေတြက တိုးလို႕ သာလာခဲ့ပါတယ္။
ကုိယ့္ရဲ႕ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အေပၚထားတဲ့ ဒီျမတ္ႏိုးမႈေတြဟာ သူ႕ရဲ႕ မ်ိဳးဆက္ေတြ အထိ ဆက္လက္မရွင္သန္ႏိုင္ တာတာ့ ၀မ္းနည္း စိတ္မေကာင္းမိသလို ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလဲ မေက်မနပ္ျဖစ္မိတယ္။ facebook ေတြမွာ၊ ဘေလာ့ဂ္ေတြမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ သမီးနဲ႕ေျမးပံုေတြကို ေတြ႕တိုင္း မေက်နပ္တာမ်ိဳး မဟုတ္ေပမဲ့ ၀မ္းနည္း မိသလို ခံစားရတယ္။ဘယ္လုိပဲ ျမန္မာလို ၀တ္ဆင္ထားပါေစ..သူဟာ ႏုိင္ငံျခားသားတေယာက္ ဆိုတာ ေပၚလြင္ေနေတာ့ ရင္ထဲမွာ မေကာင္းဘူး။ဒါေပမဲ့ ဒါေတြဟာ ကိုယ္ဖန္တီး ေျပာင္းလဲလို႕ရတဲ့ အရာ ေတြမွ မဟုတ္ပဲေလ။
အရွိကို အရွိလို လက္ခံလိုက္တာဟာ ကိုယ့္အတြက္ အေကာင္းဆံုး ျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္။
