အႏၱရာယ္ကို မသိသူမ်ား
ေတာင္ေျခကေန မီတာ ၇၉၀ အျမင့္ေလာက္ရွိတဲ့ မတ္ေစာတ္တဲ့ ေတာင္ကုန္းထက္မွာ ကပ္ေပါက္ေနတဲ့ ျမက္ေတြကို မေၾကာက္မရြံ႕ စားေနတဲ့ သိုးေတြပါ။ သူတို႕ရဲ႕ သတၱိကိုပဲ ခ်ီးက်ဴးရမလား။ အႏၱရာယ္ကို မျမင္ႏိုင္ ေလာက္ေအာင္ မိုက္မဲလြန္းတဲ့ သိုးေတြကိုပဲ အျပစ္တင္ရမလား။ သူတို႕ကေတာ့ ဘာကိုမွ မသိပဲ ေအးေအးလူလူ ျမက္စားေနၾကတာပါပဲ။ တခါတေလမွာေတာ့ အႏၱရာယ္ကို မသိတာဟာ ေအးခ်မ္း ေစသလိုပဲ။
ေတာင္ေျခကေန မီတာ ၇၉၀ အျမင့္ေလာက္ရွိတဲ့ မတ္ေစာတ္တဲ့ ေတာင္ကုန္းထက္မွာ ကပ္ေပါက္ေနတဲ့ ျမက္ေတြကို မေၾကာက္မရြံ႕ စားေနတဲ့ သိုးေတြပါ။ သူတို႕ရဲ႕ သတၱိကိုပဲ ခ်ီးက်ဴးရမလား။ အႏၱရာယ္ကို မျမင္ႏိုင္ ေလာက္ေအာင္ မိုက္မဲလြန္းတဲ့ သိုးေတြကိုပဲ အျပစ္တင္ရမလား။ သူတို႕ကေတာ့ ဘာကိုမွ မသိပဲ ေအးေအးလူလူ ျမက္စားေနၾကတာပါပဲ။ တခါတေလမွာေတာ့ အႏၱရာယ္ကို မသိတာဟာ ေအးခ်မ္း ေစသလိုပဲ။
သိုးမ်ားႏွင့္ သိုးထိန္း သခင္
ေလာကမွာ အထိန္းေက်ာင္းရ အလြယ္ဆံုး သတၱ၀ါဟာ သိုးပဲ ျဖစ္မယ္ ထင္ပါရဲ႕။ သိုးေတြဟာ အုပ္စုဖြဲ႕ေနတဲ့ အမ်ိဳးအစား ျဖစ္တာမို႕ သူတို႕က အဖြဲ႕ကေန ခြဲထြက္ရမွာကို သိပ္ေၾကာက္တတ္ၾကတယ္။ အဲေတာ့ သူတို႕ကို ထိန္းခ်ဳပ္ရတာ လြယ္တယ္။ တေကာင္က ေျပးလိုက္ရင္ က်န္တဲ့ တဖြဲ႕လံုးက စဥ္းစား ဆင္ျခင္မႈ မရွိ ထြက္ေျပး ေတာ့တာပါပဲ။ ဒီ သိုးအဖြဲကို ထိန္းခ်ဳပ္ထားတာကေတာ့ ေခြးတေကာင္ပါပဲ။ လူက ေခြးကို ထိန္းတယ္။ ေခြးက သိုး တအုပ္လံုးကို ထိန္းတယ္။ လူက ရပ္လုိ႕ ေအာ္လိုက္ရင္ ေခြးက ရပ္သြားသလို သိုးတဖြဲ႕လံုးကလဲ ရပ္သြားေတာ့ တာပါပဲ။ လူက တခ်က္ ေငါက္လိုက္ရင္ ေခြးက တ၀ုတ္၀ုတ္နဲ႕ ေဟာင္ေတာ့တာပဲ။ ဒါဆို သိုးေတြက အလန္႕တၾကား ေျပးေတာ့တာပဲ။
ကၽြန္မတို႕ေတြလဲ သိုးေတြလိုမ်ား ျဖစ္ေနသလားလို႕ ေတြးမိတယ္။ သူမ်ား ေယာင္လို႕ လိုက္ေယာင္ ဘယ္မွန္း ညာမွန္း မသိတဲ့ လူေတြက သိပ္မ်ား မ်ားေနသလားလို႕။ သူမ်ားေတြက ေပ်ာ္တယ္ဆိုရင္ လူတိုင္းက လုိက္ေပ်ာ္ၾကတာပါ ပဲ။ ကၽြန္မတို႕ေတြဟာ သိုးလို က်င့္သံုးေနၾကလို႕မ်ား ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေလာက္ ဒီဘ၀မွာ ေနေနၾကရတာလား။
ကၽြန္မတို႕ေတြလဲ သိုးေတြလိုမ်ား ျဖစ္ေနသလားလို႕ ေတြးမိတယ္။ သူမ်ား ေယာင္လို႕ လိုက္ေယာင္ ဘယ္မွန္း ညာမွန္း မသိတဲ့ လူေတြက သိပ္မ်ား မ်ားေနသလားလို႕။ သူမ်ားေတြက ေပ်ာ္တယ္ဆိုရင္ လူတိုင္းက လုိက္ေပ်ာ္ၾကတာပါ ပဲ။ ကၽြန္မတို႕ေတြဟာ သိုးလို က်င့္သံုးေနၾကလို႕မ်ား ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေလာက္ ဒီဘ၀မွာ ေနေနၾကရတာလား။
လူေတြေႏြးဖို႕ ေအးရေသာ သိုးကေလးမ်ား
သိုးေမႊးကို ကၽြန္မတို႕ေတြ ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္ ၀တ္တတ္ၾကပါတယ္။ ကၽြန္မကိုယ္တိုင္လဲ ဒီသိုးေမႊး အက်ီကို ႏွစ္သက္တယ္။ဒါေပမဲ့ ကၽြန္မတို႕ေတြ ေႏြးေစဖို႕ သိုးေလးေတြခမ်ာ တႏွစ္ကို ၂ ခါ အေမႊးခၽြတ္ ေပးရရွာတယ္။ သူတို႕ရဲ႕ အေမႊးေတြကို ရိတ္တဲ့အခါ မ်က္လံုးက အေၾကာင္သားေလးနဲ႕ လူေတြ ျပဳသမွ် ႏုရတဲ့ သူတို႕ကို ၾကည့္ရတာ သနားဖို႕လဲ ေကာင္း၊ စိတ္ပ်က္ဖို႕လဲ ေကာင္းပါရဲ႕။ သိုးေကာင္ေလးကို လက္ ၂ ဖက္က ေန ကိုင္ျပီး ဖင္ထိုင္ ခ်လုိက္တဲ့အခါ ဓါတ္ပံုထဲကလိုပဲ သိုးေလးက ဖင္ထိုင္က်သြားတယ္။ ဒါဆို သူတို႕က ရုန္းလဲ မရုန္းႏိုင္ သလုိ ျပန္လဲ မထႏိုင္ေတာ့ဘူး။ အဲဒီအခါမွာ လူက သူ႕ကို လက္ကေနကိုင္ျပီး စက္နဲ႕ အေမႊးရိတ္ေတာ့ တာပါပဲ။ အေရခြံေတြ ေပၚလာတဲ့ အထိ ရက္ရက္စက္စက္ ရိတ္ပစ္လိုက္တယ္။ အေမႊးေတြ အားလံုး ကၽြတ္သြားတဲ့ သိုးက ေလး ဟာ ဘယ္ေလာက္မ်ား ခ်မ္းေနရွာမလဲ။ သူတို႕ကို ေႏြးေႏြးေထြးေထြး ေနႏိုင္ဖို႕ သဘာ၀က ေပးထားတဲ့ အေႏြးထည္ကို လူေတြက လုယူတာ တရားရဲ႕လား။ ဒီလို အေမႊးေျပာင္အေနအထားကေန သူတို႕ရဲ႕ မူလ အေနအထားကို ျပန္ေရာက္ဖို႕ ၄ လ ေလာက္ အခ်ိန္ျပန္ယူရပါတယ္။ အဲတခါ ၆ လ ေလာက္ၾကာတဲ့အခါ သူတို႕ ရဲ႕ အေမႊးေတြကို တခါ ျပန္ရိတ္ျပန္ေတာ့ သိုးေလးေတြဟာ ေႏြးေႏြးေထြးေထြး ေနရတဲ့ အခ်ိန္က တႏွစ္မွာ ၂ လ ေတာင္ မျပည့္ခ်င္ပါဘူး။
No comments:
Post a Comment