ဘြားဘြားကလဲ အဂၤလိပ္ေခတ္မွာ အဂၤလိပ္ကို ေတာ္လွန္ဖို႕ တက္ၾကြတဲ့ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္နဲ႕ ၾကီးခဲ့တယ္။ ေမေမကလဲ ဂ်ပန္ေခတ္မွာ ဂ်ပန္ကို ေတာ္လွန္ဖို႕ တက္ၾကြတဲ့ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္နဲ႕ ၾကီးခဲ့တယ္။ ...
အိမ့္က ဘာကို ေတာ္လွန္ရမွာလဲ။ ....
အိမ့္က အဂၤလိပ္လက္ေအာက္မွာ ေမြးခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး။ ဂ်ပန္လက္ေအာက္မွာ ေမြးခဲ့တာလဲ မဟုတ္ဘူး။ ျပန္လည္ ထူေထာင္ေရးကာလမွာ ေမြးလာခဲ့တယ္။ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ ပညာတတ္ျဖစ္ဖို႕ လိုအပ္ေနခ်ိန္မွာ အိမ့္က ေဆးတကၠသိုလ္ ၀င္ခဲ့တယ္။ အဲဒါ အိမ့္မွားသလား။ (ဂ်ဴး ပင္လယ္ႏွင့္တူေသာ မိန္းမမ်ား)
သူရဲေကာင္းဆိုတာကို ေတာင္းတတဲ့ ေခတ္ကာလ ရွိတယ္။ ေခတ္ရဲ႕ ေတာင္းဆိုမႈ အရ သူရဲေကာင္းေတြ ေပၚထြက္လာရတာပါလို႕ ေျပာရင္ သူရဲေကာင္းေတြ၊ စြန္႕လႊတ္ခဲ့သူေတြကို ေစာ္ကားရာမ်ား ေရာက္သြားမလား လို႕ စိုးထိတ္မိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီ အေတြးကို ရေနမိတာေတာ့ အမွန္ပဲ။ အေျခအေန တစ္ခုက ေတာင္းဆို လာတဲ့အခါ အဲဒီေတာင္းဆိုမႈအတိုင္း မီးကုန္ယမ္းကုန္ ၾကိဳးစားသူဟာ အဲဒီ ေခတ္အတြက္ တာ၀န္ေက်တယ္လို႕ သတ္မွတ္လို႕ မရႏိုင္ဘူးလား။ အေျခအေနတစ္ခုအေပၚမွာ မူတည္ျပီး အေကာင္းဆံုး လုပ္ႏိုင္သူဟာ လူေတာ္ပဲ ျဖစ္လိမ့္မယ္လို႕ သတ္မွတ္မိတယ္။
သူရဲေကာင္းဆိုတဲ့ စကားလံုးက သာမန္ လူသားေတြ အတြက္ သတ္မွတ္ ထားတဲ့ စကားလံုးပါ။ နတ္ဘုရားေတြအတြက္ သတ္မွတ္ထားတာ မဟုတ္ဘူးေလ။ အဲေတာ့ သူရဲေကာင္းဆိုသူ ေတြမွာလဲ ခၽြတ္ယြင္းခ်က္ေတြ၊ အားနည္းခ်က္ေတြ ရွိမွာပဲ။ သူတို႕ရဲ႕ စြမ္းေဆာင္ရည္ဆိုတာကုိ တိုင္းတာတဲ့ ေနရာမွာ လက္ရွိအေနအထားအရ အေကာင္းဆံုး ျဖစ္ေအာင္ ဘာလုပ္သလဲ၊ သူ႕ေစတနာက ဘယ္ေလာက္ ရိုးသားသလဲ ဆိုတာအေပၚမွာပဲ တိုင္းတာ သင့္တယ္ လို႕ ထင္မိတယ္။ သူတို႕ရဲ႕ တကယ့္လက္ေတြ႕ဘ၀က ကိုယ္ေမွ်ာ္မွန္းထားတဲ့အတိုင္း ျဖစ္ခ်င္မွလဲ ျဖစ္မွာေပါ့။ မျဖစ္လို႕ သူတို႕ကို အၾကည္ညိဳ ပ်က္ၾကမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အဲဒီလူရဲ႕ ၾကည္ညိဳမႈကို သံသယ ၀င္ခ်င္စရာပါပဲ။
လူတိုင္းမွာ ကိုယ့္ဘ၀ရဲ႕ သူရဲေကာင္းေတြ ရွိခဲ့ၾကမွာပါ။ ျမန္မာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရဲ႕ သူရဲေကာင္းဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ျဖစ္လိမ့္မယ္လို႕ ထင္ပါတယ္။ ဆိုပါေတာ့ သူနဲ႕ ပတ္သတ္လို႕ ဘယ္သူကပဲ ဘာအေတြလာေျပာေျပာ သူ႕ကို တကယ္ေလးစားခဲ့တယ္ဆိုရင္ အၾကည္ညိဳပ်က္စရာ မရွိပါဘူး။ ဘာလို႕လဲဆိုေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က သူယံုၾကည္ရာကို ျပည္သူေတြအတြက္ တကယ့္စစ္မွန္ ရိုးသားတဲ့ ေစတနာနဲ႕ လုပ္ေပးခဲ့တယ္ဆိုတာ ကိုယ္တို႕ အားလံုး သိေနတာကို။ ဒါေၾကာင့္လဲ ခုခ်ိန္ထိ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဟာ ကိုယ္တို႕ရဲ႕ အေသြးအသားကေန ေလးစားရသူအျဖစ္ ရွိေနတာပါပဲ။
အဲလိုပဲ တစ္ခ်ိဳ႕လူေတြမွာလဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လိုပဲ ကိုယ္ကိုးစားခဲ့တဲ့ သူရဲေကာင္းေတြ ရွိၾကမွာပါ။ တစ္ခ်ိဳ႕က အေဖ၊ တစ္ခ်ိဳ႕က အဆိုေတာ္၊ တစ္ခ်ိဳ႕က စာေရးဆရာ ကိုယ္၀ါသနာပါရာေပါ့။ ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ ကိုယ့္အေဖက သူရဲေကာင္း ျဖစ္ခဲ့ဖူးတယ္၊ ခုလဲ ျဖစ္ေနဆဲပဲ။ ကိုယ့္အေဖမွာလဲ ခၽြတ္ယြင္းခ်က္ေတြ၊ အားနည္းခ်က္ေတြ ရွိေကာင္းရွိေနႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီ အားနည္းခ်က္ေတြကို ေတြ႕လိုက္လို႕လဲ ကိုယ္ အေဖ့ အေပၚမွာ အၾကည္ညိဳ မပ်က္ဘူး။ သူရဲေကာင္းတစ္ေယာက္ အျဖစ္ အျမဲ ကိုးကြယ္ေနမွာပဲ။ ဘာလို႕လဲ ဆိုေတာ့ ကိုယ့္အေဖဟာ ၾကံဳေတြ႕ ရင္ဆိုင္ရတဲ့ အေျခအေန တစ္ခုမွာ အေကာင္းဆံုး ၾကိဳးစားခဲ့ျပီး အရိုးသားဆံုး ဆက္ဆံခဲ့လို႕ပဲ။ အဲလိုပါပဲ ကိုယ္ျမတ္ႏိုးတဲ့ စာေရးဆရာ၊ အဆိုေတာ္ေတြကို သူတို႕ရဲ႕ ေစတနာ အရင္းခံကိုပဲ ခံစားမိပါတယ္။ သူတို႕ကို နတ္ဘုရားတစ္ဆူလိုလဲ အဘက္ဘက္က ျပီးျပည့္စံုဖို႕ မေတာင္းဆိုခ်င္ပါဘူး။ ေတာင္းဆိုေနတဲ့လူေတြကို ေတြ႕တဲ့အခါလဲ စိတ္ပ်က္မိတယ္။ သူတို႕ရဲ႕ သဘာ၀တရားကို တံဆိပ္တပ္ဖို႕ ၾကိဳးစားၾကတဲ့လူေတြကို ေတြ႕ရတဲ့အခါ မ်ိဳးၾကီး သီခ်င္းလိုပဲ...ပါးစပ္ပိတ္၊ ေခါင္းညိတ္..ငါနားလည္ေပးမယ္..
No comments:
Post a Comment